Rusya ile ilişkilerin düzeltiliyor olmasının arkasında yatan en önemli faktör, bu ülkenin PYD’ye olan desteğini azaltmak ve Suriye’nin toprak bütünlüğünü garanti altına alabilmek. Nitekim ABD’nin PYD’nin ileri düzey bir özerklik elde etme fikrine çok da sıcak yaklaşmadığı anlaşılıyor. Rusya’yı da aynı noktaya getirmek isteyen Ankara, bu minvalde Moskova ile anlaşma yolunu seçti. Ayrıca bu anlaşmaya binaen IŞİD ile yapılacak mücadele ekseninde iki ülkenin birbirleriyle yakın çalışacağı anlaşılıyor. Belki de orta vadede Türk savaş uçakları da Rusya ile koordinasyon içerisinde Suriye semalarında görünebilir. Bu IŞİD ile mücadele çerçevesinde olacaktır ama aynı zamanda Türkiye’nin PYD’ye “doğrudan” vereceği bir mesaj olarak da algılanabilir. Türkiye, kendi sınırlarına paralel olarak kurgulanacak bütüncül bir Kürt kuşağını engelleyebilmek ve kendisine yakın muhalif grupların sınırın bir bölümünde “en azından çözüme kadar” varlığını sürdürmesi çerçevesinde Moskova ile uzlaşıya da varmış olabilir. Nitekim Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu’nun Menbic konusunda “ABD ile bir anlaşma” olduğuna dair sinyaller vermiş olması, ABD’nin de böyle bir gelişmeye onay vermiş olabileceğini kanıtlamaktadır. Anlaşıldığı kadarıyla Rusya da Türkiye’nin savunduğu ve ABD’nin de onayladığı toprak bütünlüğüne sahip bir Suriye fikrine yakın duruyor. Rusya, Türkiye’nin “Selefizme yatkın ya da dinsel söylemlere entegre” gruplara verdiği siyasal desteği geri çekmesini ve bu grupları kontrol altına alma anlamında yardım ederek “seküler” bir Suriye yaratılmasında katkı sunmasını istiyor. Türkiye’nin İsrail ile ilişkileri düzeltiyor olması, Mısır ile ilişkilerini düzeltmeye çalışması ve “dini söylemin” dış politika anlamında ikinci plana itiliyor olması gibi faktörler de Türkiye’nin duruşunun ve dış politika stratejisinin farklılaştığını gösteriyor. Göktürk Tüysüzoğlu